Retrato cos acrílicos da miña nai adolescente, feito nunha gama monócroma. Regalo de cumpreanos.
(O día que lle levei o cadro recoñeceuse!! Despois de 5 anos de Alzheimer non se recoñece no espello, nin me coñece a min, pero no álbum de fotos si se recoñece nas fotos de xuventude, coñece ás suas amiga e ,curiosamente nas fotos de despois de casada, xa non coñece a ninguén)
Medidas: 10F -55x46.
Ano: 2010.
Sinatura: JV. Vales.
3 comentarios:
Felicitaciones, que bonito gesto,que homenaje para tu madre!
Muy bien captada la postura, y la mirada.No es fàcil el retrato porque màs allà del parecido siempre se espera algo màs.Haz capatado muy bien la dulzura del gesto.
Un abrazo.
Está moi ben captada a atmósfera e o glamour das fotografias antigas, ten un encanto especial este retrato.
bicos
I love this!
Great blog.
X David, NYC
Publicar un comentario